กฎหมาย ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์

       มาตรา ๑๐๐๗  ถ้าข้อความในตั๋วแลกเงิน,ตั๋วสัญญาใช้เงิน,เช็ค'>ตั๋วเงินใด หรือในคำรับรองตั๋วแลกเงิน,ตั๋วสัญญาใช้เงิน,เช็ค'>ตั๋วเงินรายใด มีผู้แก้ไขเปลี่ยนแปลงในข้อสำคัญโดยที่คู่สัญญาทั้งปวงผู้ต้องรับผิดตามตั๋วแลกเงิน,ตั๋วสัญญาใช้เงิน,เช็ค'>ตั๋วเงินมิได้ยินยอมด้วยหมดทุกคนไซร้ ท่านว่าตั๋วแลกเงิน,ตั๋วสัญญาใช้เงิน,เช็ค'>ตั๋วเงินนั้นก็เป็นอันเสีย เว้นแต่ยังคงใช้ได้ต่อคู่สัญญาซึ่งเป็นผู้ทำการแก้ไขเปลี่ยนแปลงนั้น หรือได้ยินยอมด้วยกับการแก้ไขเปลี่ยนแปลงนั้น กับทั้งผู้สลักหลังในภายหลัง
        แต่หากตั๋วแลกเงิน,ตั๋วสัญญาใช้เงิน,เช็ค'>ตั๋วเงินใดได้มีผู้แก้ไขเปลี่ยนแปลงในข้อสำคัญ แต่ความเปลี่ยนแปลงนั้นไม่ประจักษ์ และตั๋วแลกเงิน,ตั๋วสัญญาใช้เงิน,เช็ค'>ตั๋วเงินนั้นตกอยู่ในมือตั๋วแลกเงิน,ตั๋วสัญญาใช้เงิน,เช็ค'>ตั๋วเงินไว้ในครอบครอง โดยฐานเป็นผู้รับเงิน หรือเป็นผู้รับสลักหลัง ถ้าและเป็นตั๋วแลกเงิน,ตั๋วสัญญาใช้เงิน,เช็ค'>ตั๋วเงินสั่งจ่ายให้แก่ผู้ถือๆ ก็นับว่าเป็นผู้ทรงเหมือนกัน'>ผู้ทรงโดยชอบด้วยกฎหมายไซร้ ท่านว่าตั๋วแลกเงิน,ตั๋วสัญญาใช้เงิน,เช็ค'>ตั๋วเงินไว้ในครอบครอง โดยฐานเป็นผู้รับเงิน หรือเป็นผู้รับสลักหลัง ถ้าและเป็นตั๋วแลกเงิน,ตั๋วสัญญาใช้เงิน,เช็ค'>ตั๋วเงินสั่งจ่ายให้แก่ผู้ถือๆ ก็นับว่าเป็นผู้ทรงเหมือนกัน'>ผู้ทรงคนนั้นจะเอาประโยชน์จากตั๋วแลกเงิน,ตั๋วสัญญาใช้เงิน,เช็ค'>ตั๋วเงินนั้นก็ได้เสมือนดังว่ามิได้มีการแก้ไขเปลี่ยนแปลงเลย และจะบังคับการใช้เงินตามเนื้อความแห่งตั๋วนั้นก็ได้
        กล่าวโดยเฉพาะ การแก้ไขเปลี่ยนแปลงเช่นจะกล่าวต่อไปนี้ ท่านถือว่าเป็นการแก้ไขเปลี่ยนแปลงในข้อสำคัญ คือการแก้ไขเปลี่ยนแปลงอย่างใด ๆ แก่วันที่ลง จำนวนเงินอันจะพึงใช้ เวลาใช้เงิน สถานที่ใช้เงิน กับทั้งเมื่อตั๋วแลกเงิน,ตั๋วสัญญาใช้เงิน,เช็ค'>ตั๋วเงินเขารับรองไว้ทั่วไปไม่เจาะจงสถานที่ใช้เงิน ไปเติมความระบุสถานที่ใช้เงินเข้าโดยที่ผู้รับรองมิได้ยินยอมด้วย